Monday, December 21, 2009

Kerstpakket

Lieve zus,

De eerste kreeg ik twintig jaar geleden... toen ik 15 was. Er zat in ieder geval een kerststol in, en een foeilelijk zwart schaaltje van Arcopal-achtig materiaal in de vorm van een schelp. Het zou mij niets verbazen als dat nog bij onze ouders in de kast staat trouwens. Ik had mijn eerste zaterdagbaantje bij de buurtsuper in Leimuiden en was al apetrots op de maandelijkse storting van mijn salaris en op mijn loonstrookje. Geheel tegen mijn chaotische aard in, bewaarde ik die in een mapje op chronologische volgorde. En dat wil toch wel iets zeggen.  Het krijgen van een kerstpakket was een extra bonus daar bovenop. Het gaf me voor het eerst het gevoel dat ik Ook Meetelde In De Grote Wereld. De inhoud was niet bijzonder, maar al was het nog veel minder geweest, mijn trots zou er niet onder geleden hebben. Ik voelde me gezien! Iemand had mij meegeteld bij het voorbereiden van de kerstpakketten.

En in de jaren daarna bleef het gevoel van Waardering voor mij heel erg samenhangen met die anonieme doos met sneeuwkristallen erop gedrukt, of die dichtgesealde rieten mand. Vaak een bulkbrief van De Grote Baas erbij. Soms geen pakket in de ware zin van het woord maar 'alleen' een fles Echt Dure Champagne. Een keer, als hoogtepunt, een doosje van de wereldwinkel (joepie!). Nooit hoorde je mij, zoals sommige collega's, mopperen over de inhoud van Het Pakket of zeggen dat het zo goed afgeschaft kon worden ten behoeve van een goed doel.

Maar goed, sinds ik als zelfstandige aan de weg timmer heb ik het dus niet meer. Het hele evenement gaat aan me voorbij. Geen spanning vooraf... geen afhaalbriefje.. geen kerstreceptie waar de buit kan worden afgehaald. En ik moet zeggen, ik heb er eigenlijk meer moeite mee dan ik ooit had kunnen denken. Blijkbaar toch die gevoelswaarde, dat iemand je werk zo gewaardeerd heeft dat hij/zij de moeite neemt je een doos met eerste levensbehoeften te sturen.
Gelukkig hadden we in het gezin altijd nog EEN pakket over. En was mijn levensgezel zo aardig dat ik die meestal mocht uitpakken met de kinderen. Zo spannend om te zien welke gedaante het potje mosterd dit jaar weer heeft aangenomen of wat het kleurenthema is! Zou er dit jaar kreeftsoep in zitten of toch weer een blikje pink zalm?  
Maar helaas. Een paar dagen geleden kreeg ik totaal onvoorbereid, als donderslag bij heldere hemel te horen, dat het er dit jaar niet in zit. Meneer zelf bleek het al weken te weten. Er heerst een crisis, er zijn ontslagen gevallen. Het zou geen goed signaal zijn om de overgebleven werknemers een kerstpakket, bon of zelfs maar een leuke fles te geven. Zij mogen dit jaar blij zijn dat ze nog werk hebben. Als dat geen blijk van waardering is in deze barre tijden!

Ineens sloeg het gemis van mijn eigen kerstpakket mij weer als een vuistslag in het gezicht. Hij niets, ik niets.. waardeert dan niemand ons? Hebben wij dit jaar niets goed gedaan, komt er geen schouderklopje van boven in de vorm van een allegaartje willekeurige levensmiddelen die wij niet nodig hebben en die ook niet in de keukenkast passen? Zelfs geen geurkaars waar je hoofdpijn van krijgt of een pakje servetten? Ik moet je bekennen dat ik m'n tranen even in de vrije loop heb gelaten.
Even heb ik met de gedachte gespeeld zelf een leuk Fair Trade pakket te gaan scoren maar de sneeuwval heeft me dat tot nu toe nog belet. Ik weet ook eerlijk gezegd niet of dat hetzelfde zou zijn.

Dus laaf ik me maar aan de zes pakjes die nog onder de kerstboom liggen, de dagen 7 t/m 12 van Kerstmis representerend. Misschien vandaag wel 7 hele kleine potjes mosterd? Een meisje mag toch hopen!
Nog bedankt voor dit leuke pakket en ik hoop dat jij ook af en toe moet glimlachen bij het uitpakken.

1 comment:

Anonymous said...

Ah had ik het geweten van die mosterd, dan had ik er zeker voor gezorgd. Ik moet je teleurstellen ben ik bang: geen kersen op lichte siroop, after dinner chocolaatjes met pepermunt of pasteibakjes... maar, net als bij een Echt Pakket: het komt uit een goed hart, het is je van harte gegund, echt iets voor jou. Hoop ik. Want zelf ben ik inderdaad verguld met alle leuke kadootjes; de lintjes van gisteren in precies mijn favoriete kleuren, vandaag de flesjes geurolie. Super bedankt van deze mede-kerstpakketontbeerder!